1. |
Pyrrusowe
04:18
|
|||
|
Wyszła na jaw straszna prawda, jak brzydota w pełnym słońcu
Za nią sunie już pogarda, prawdy brzemię przejmie w końcu
Żal i skrucha, chęć poprawy, raz za razem podważane
Wymagane są ofiary, pod wątpliwość poddawane
Pyrrusowe to zwycięstwo
Okupione klęską
Zdrada fałszem pysk plugawi, sączy jad swój prosto w trzewia
Utajony fasadami czyha w cieniu skrytobójca
Uśmiech cynizmu milczący, jak nowotwór co pod skórą
Strachem sumienie trawiącym, zieje w duszy czarną dziurą
Pyrrusowe to zwycięstwo
Okupione klęską
|
||||
2. |
Niedotykalni
04:44
|
|||
|
Powieki ciężkie z trudem dźwigają resztki dnia
Drżące ręce łapczywie obejmują świat
Niewidzialni, niedotykalni
Twarze i dusze zasłania gęsta mapa blizn
Serca śpiące - nie zbudzi ich już nigdy nikt
Choć w uszach nieustanny krzyk, nie zbudzi ich już nigdy nikt
Niewidzialni, niedotykalni
Wargi spierzchnięte, zwilżone obietnicą snu
Sztucznym szczęściem, pociechą bełkotliwych słów
Choć z oczu wiecznie bije blask, odbitym światłem skrzy się
Banicja, katorga i groza
W żywotach wyryte jak sznyty
Nędza, odór, choroba
Bezdenna jest czara goryczy
Czy żar czy chłód - niewidzialni aż po grób
Czy żar czy chłód - niedotykalni aż po grób
|
||||
3. |
Obłędne koło
04:33
|
|||
|
Kolejny raz - próbując cofnąć czas
Zataczam się w rytm paranoi
Potykam się, uderzam skronią w głaz
Leżąc na wznak, czekam aż się zagoi
Wstaję z mozołem, łeb sypie popiołem i zmywam z siebie wstyd
Lecz recydywa ponownie wzywa i zapominam, nie czuję nic
Zapętlam się w obłędnym kole
Mój własny cień umyka w trwodze
W zasnute mgłą, przekrwione ślepia piach
Stojąc pod wiatr, ja sobie sypie sam
I wszystko nagle widzę wyraźnie, boleśnie, jaskrawo
Nie podoba mi się to na co patrzę, a patrzę w zbite zwierciadło
Zapętlam się w obłędnym kole
Mój własny cień umyka w trwodze
Gubię się w chaosie, błądzę tu bez celu - zataczam kręgi pomału
Gubię się w chaosie, błądzę tu bez celu - zsuwam się w niebyt bez żalu
Gubię się w chaosie, błądzę tu bez celu - sam sobie grób kopie stale
Gubię się w chaosie, błądzę tu bez celu - czuję się doskonale
Zapętlam się w obłędnym kole
Mój własny cień umyka w trwodze
|
||||
4. |
Polowanie na człowieka
05:48
|
|||
|
Upodlony i zaszczuty broczysz krwią na ziemię
Po jej śladach cię wytropią
Okulały, na wpół żywy wznosisz krzyki nieme
Schwytają i wypatroszą... z euforyczną mizantropią
Wchłonął noc chłodny brzask, głodnych wron skrzek
Późną pieśń wyje wiatr w koronach drzew
Nie ma sił i nie ma szans i nie ma gdzie się schować
Rytm rozpaczy w biciu serca
Świt jak palec wskazujący - potoczy się głowa
Nadzieja skonała pierwsza… bagno, ciernie i morderca
Wchłonął noc chłodny brzask, głodnych wron skrzek
Późną pieśń wyje wiatr w koronach drzew
Rosa zastyga w szron, lęk w histeryczną trwogę
Las milknie oczekując na twój ostatni oddech
|
||||
Wnyki Warsaw, Poland
Opath - gitara
Marecki - bas
Bigos - perkusja
Mielnik - wokal
If you like Wnyki, you may also like:
Devil Electric
by Devil Electric
On their self-titled LP, Melbourne’s Devil Electric drag doom metal to the swamp.
go to album
Weedian presents a 56-track chronicle of Mexico's stoner metal and heavy psych scenes, from ’90s forefathers to contemporary wrecking crews.
go to album
featured on Bandcamp Radio Nov 12, 2021
go to album
Four Tales of the Strange (Split)
by Bog Wizard, Dust Lord
This searing, four-track split from Bog Wizard (Michigan) and Dust Lord (Colorado) pairs stoner rock riffs with hard fantasy themes.
go to album
featured on Bandcamp Radio Nov 12, 2013
go to album
Former members of the great band SubRosa return as The Otolith, and their debut LP finds them at the peak of their mighty powers.
go to album
featured on Bandcamp Radio Feb 19, 2021
go to album
